ویژگی‌های عملکرد ورق پی وی سی تحت شرایط شیمیایی سخت
تخته‌های فوم پلی‌وینیل کلراید (پی وی سی) که معمولاً به عنوان ورق‌های فوم پی‌وی‌سی یا تخته‌های فوم پلاستیکی پی‌وی‌سی شناخته می‌شوند، به دلیل تطبیق‌پذیری و دوام بالا، به طور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال، هنگامی که در معرض شرایط شیمیایی سخت مانند اسیدهای قوی، قلیاها یا حلال‌های آلی قرار می‌گیرند، ویژگی‌های عملکردی ورق‌های پی‌وی‌سی می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد.
تخته‌های فوم پی‌وی‌سی به دلیل ساختار شیمیایی خود، عموماً در برابر بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم هستند. ساختار سلول بسته فوم پی‌وی‌سی مقاومت بسیار خوبی در برابر آب، روغن‌ها و اسیدهای رقیق ایجاد می‌کند. این امر تخته‌های فوم پی‌وی‌سی را به انتخابی محبوب برای کاربرد در صنایع دریایی، ساختمانی و تابلوسازی تبدیل می‌کند.
تخته‌های فوم پی‌وی‌سی در معرض مواد شیمیایی شدید، مقاومت متوسطی از خود نشان می‌دهند، اما برخی مواد شیمیایی می‌توانند باعث تخریب شوند. اسیدهای قوی مانند اسید سولفوریک و اسید هیدروکلریک یا حلال‌های آلی مانند استون می‌توانند سطح فوم را نرم یا تخریب کنند و در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این مواد، منجر به تغییر رنگ، تاب برداشتن یا حتی شکست ساختاری شوند. قلیاها همچنین ممکن است بر پایداری فوم پی‌وی‌سی تأثیر بگذارند و باعث کاهش خواص مکانیکی مانند استحکام کششی و ازدیاد طول شوند.
با وجود این آسیب‌پذیری‌ها، عملکرد کلی فوم پی‌وی‌سی تحت تنش شیمیایی هنوز نسبتاً قوی است، به خصوص در مقایسه با سایر مواد. برای بهبود مقاومت شیمیایی آن، می‌توان از پوشش‌ها یا عملیات‌های اصلاحی استفاده کرد که دوام آن را در محیط‌های خورنده افزایش می‌دهد.
به طور خلاصه، تخته‌های فوم پی‌وی‌سی مقاومت خوبی در برابر انواع عوامل شیمیایی نشان می‌دهند، اما عملکرد آنها می‌تواند در معرض مواد بسیار خورنده کاهش یابد. انتخاب دقیق مواد پی‌وی‌سی و اقدامات حفاظتی می‌تواند به افزایش طول عمر آنها در چنین شرایطی کمک کند.
